Nie zawsze
należał do gminy Węgierska Górka. Pierwszą wzmiankę na temat Ciśca spotykamy w 1608 roku, dziś jednak przygladamy się historii szkoły w Ciścu.
A zaczęło się w 1861 roku od jednej wynajętej izby na placu Drożdżów. Do roku 1865 bowiem dzieci z Ciśca nie pobierały nauki, a sam Cisiec włączony został do obwodu w Milówce. Znaczna jednak odległość sprawiła, że dzieci niechętnie posyłane były do Milówki. A to oznaczało tylko starania o utworzenie samodzielnej szkoły w Ciścu.
Po 1861 z jednej izby szkoła rozrastała się i przybywało nauczycieli: pracował w niej m.in Jan Ryczkowski z Kamesznicy. Postanowieniem Rady Szkolnej z dnia 6 VIII 1877r. przekształcono szkołę etatową utrzymywaną z datków miejscowej ludności, na szkołę, która miała być utrzymana przez gminę i obszary do niej należące. Postanowiono więc budynku mieszczącego 4 sale lekcyjne, kancelarię i mieszkanie dla nauczyciela. Naukę w nowym budynku szkolnym rozpoczęto w dniu 30 października 1911 roku.
Do II wojny światowej liczba uczniów wahała się od 270 do 312, jednak na skutek niedożywienia i złych warunków sanitarnych, liczba ta nie wzrastała, a mieszkańców Ciśca nawiedzały częste choroby zakaźne. I tak na przykład w 1879 roku szkoła w Ciścu została zamknięta z powodu krztuśca, w roku 1888 z powodu epidemii płonicy. Śmiertelność wśród uczniów była bardzo duża. Utrapieniem dla nauczycieli i szkoły było wykorzystywanie dzieci do prac polowych i gospodarczych.
Od 1940 roku Szkołę Ludową w Ciścu zamieniono na szkołę niemiecką, a pod koniec wojny w szkole mieścił się niemiecki szpital. Miejscową ludność wysiedlono na Lubelszczyźnie i w okolice Sandomierza, na ich miejsce osiedlili się Niemcy. Tajne nauczanie rozpoczęto w 1941 roku w Barani Cisieckiej u Państwa Krzusów i Mrozińskich. Warunki w jednej izbie były bardzo trudne. Stanisław Tobiasz podjął starania u władz niemieckich i gminy Milówka o przystosowanie starej karczmy u Szancera. Jego starania zakończone były sukcesem. Urządzono dwie sale lekcyjne, do których przeniesiono szkołę od Pani Mrozińskiej. Szpital był w szkole do dnia 6 kwietnia 1945, czyli do dnia w którym nastąpiło wyzwolenie Ziemi Żywieckiej, w tym Ciśca. Jako pierwszy do szkoły wkroczył nauczyciel Stanisław Tobiasz. Obraz, który zobaczył był przerażający. Miejscowa ludność pośpieszyła z pomocą i w ciągu kilku dni budynek został uporządkowany.
Jesienią 1945r. po uporządkowaniu budynku rozpoczęto naukę. Szkoła systematycznie się rozrastała a w 1991 stary budynek został zamknięty.
2 września 1991 roku nastąpiło uroczyste otwarcie nowego budynku szkolnego . W 2000 r. nadano szkole imię Jana Pawła II . Dziesięć lat później szkoła obchodziła uroczyście 150 lat istnienia.
