Ten imponujący masyw
górski leży w bocznym grzbiecie Grupy Wielkiej Raczy.
Grzbiet Muńcuła oddziela dolinę potoku Danielka od doliny potoku Cicha. Ze szczytu w kierunku północno-wschodnim biegnie stopniowo obniżający się grzbiet, skręcający koło Ujsół na północ. Stoki masywu, szczególnie zachodnie, są strome i zalesione. Na łagodniejszym stoku wschodnim, w pobliżu wierzchołka, znajduje się Hala na Muńczole.. W dolnej, południowej części tej hali znajduje się leśny rezerwat przyrody, który ciągnie się dalej na południe wschodnimi stokami Muńcoła i Kotarza.
Nazwa góry pochodzi z języka wołoskiego od słowa muncel oznaczającego wzgórze lub pagórek. Stoki Muńcoła są zalesione, jednak z podszczytowej hali rozciągają się szerokie widoki.
Pierwszymi osadnikami gminy Ujsoły byli pasterze wołoscy przybywający z terenów Karpat, którzy szukając odpowiednich warunków do wypasu bydła osiedlali się na okolicznych halach. Z biegiem czasu wolność osadników ograniczano poprzez zmuszanie ich do odrabiania pańszczyzny. Górale sprzeciwiali się narzuconym obciążeniom i zajmowali się zbójnictwem, wybierając na swe siedziby trudno dostępne doliny górskie. Do dziś w pamięci mieszkańców przetrwały legendy o zbójnikach i ukrytych przez nich skarbach na górze Muńcuł. Podobno zakopany skarb znajduje się gdzieś w pobliżu szczytu góry.
Muńcuł był kryjówką 25 zbójników, a skarby zakopał ponoć sam Martyn Portasz.
Zachodnie stoki Muńcuła z Ujsół na przełęcz Kotarz trawersuje leśna droga do zwózki drzewa. Prowadzi nią szlak rowerowy. Natomiast przez wierzchołek Muńcuła prowadzi szlak turystyki pieszej z Ujsół na Małą Rycerzową i do bacówki na Rycerzową.
